Bludger Tadında Bir Darbe.

Konu: Bludger Tadında Bir Darbe. C.tesi Nis. 30, 2011 2:51 pm

Kişiler: Tristan der Ivanëxt, Javier Jagger.
Zaman: Ağustos ayında herhangi bir gün, öğlen.
Olay: Tristan ve Javier'ın Quidditch dükkânında karşılaşmaları.

“Javier, uyan artık!”

Joshua’nın kulaklarında yankılanan kalın sesiyle güne başlamak hiçte iyi bir şey değildi. Tatilin son günlerinin yaklaştığı bir dönemde, fazlasıyla uyumak yapılacak en keyifli işlerden biriydi. Fakat abisi her zaman ki gibi rahatsız edicilik konusunda yine çok iyi bir ders veriyordu. Joshua, seni rezil atadam b.ku! Abisinin kulaklarını yeterince çınlatacağını düşündüğü birkaç küfürden sonra, yavaşça açtı gözlerini. Hemen yatağını yanında, başucunda duran saate göz atmak için sağdan sola ağır bir dönüş yaptı. Yuh! Saat tam on ikiydi. Bu kadar saat uyumakla büyük bir iş başardığını düşünerek, sonunda yataktan kalkmayı başardığı sırada, Joshua’nın sabah sabah gerçekleştirdiği haykırışta pekte haksız olmadığını düşünmeye başlamıştı.

“Ve sonunda Javier, kış uykusundan uyanabildi.” Odasından çıkıp, evin bir alt katına indiğinde, henüz bir ‘günaydın’ bile işitmeden bir kere daha Joshua’nın bağırışını işitiyordu kulakları. Ne kadar etkili olacağını kestiremediği, sinirli bir bakış atarken abisine, yeni uyanmış olmanın verdiği ağırlıkla kendisi için hazırlanmış olan kahvaltı masasına yöneldi. Özenle hazırlanılmış gibi görünen masaya bir göz gezdirdi. Bu sırada Joshua’nın inatla söylenmeye devam ettiğinin farkındaydı, ancak ne söylediğiyle ilgilenmiyordu, o an tamamen bir şeyler yemek, boş midesini doldurmak ile meşguldü. Sadece beş dakika sonra masada neredeyse hiçbir şey bırakmadığını fark ettiğinde, abisinin yine ne masal okuduğunu dinleyebileceğini düşünüyordu ki, kafasına inen sert bir cisim bu düşüncenin bir anda gerçekleşmesini sağladı.

“Bilmem farkında mısın ama bir şeyler anlatıyorum, Javier.” Joshua bu sabah özellikle mi bu kadar gıcık biri hâline dönüşmüştü, yoksa tüm bunları saçmalamak için mi yapıyordu bilmiyordu ama bildiği bir şey vardı; o da artık gerçekten sinirlenmeye başladığıydı. “Her zaman olduğu gibi yine çeneni kapatamıyordun, evet.” Öfkeyle abisine bakarken, onun gülümsediğini gördü, anlam verememişti. “Ve her zamanki gibi senin için önemli olması gereken şeylerden bahsediyordum.” İyice öfkelendiğinin farkında değildi “Benim için önemli olan şeyleri bende düşünebilirim, Joshua.” Karşısındaki büyücünün yüzünde bu kez daha sinirli bir bakış vardı. “Bana ismimle hitap etmemen konusunda seni defalarca uyarmış olmalıyım, değil mi, Javier?!” Bu defa gülümsemesi belirgin bir şekilde yüz hatlarına yerleşen kişi kendisi olmuştu. “Evet, Joshua.” Cümlesinin sonunu özenle vurguladıktan sonra, dışarı çıkmak için hızla evin kapısına yöneldi, Diagon Yolu’na uğraması gerekiyordu. Evden çıktığında da, Joshua’nın kızgın ses tonu hâlâ ona kadar ulaşıyordu.

Her büyücünün okul öncesi uğradığı bir yerdi Diagon Yolu. Bu yüzden, yine her zamanki kalabalığından pek bir şey kaybetmemişti. Çok sayıda cadı ve büyücü, bunaltıcı bir koşuşturmayla yol üzerinde dükkânlara tek tek uğruyordu. Javier, bu alışveriş işinden, karşılaştığı kalabalık nedeniyle hep nefret etmişti. Her sene bir ihtiyacının olması ve buraya uğramak zorunda kalması da bu yüzden berbat bir durumdu. Neyse ki, bu sıkıcı ortamda en azından bir Quidditch dükkânı da bulunuyordu ki, Javier, bazen saatlerce dükkânda vakit geçirebiliyordu. Gelişindeki asıl sebep yine aynıydı elbette; Quidditch dükkânı! Yeni bir süpürge görebilecek olmanın merakıyla dükkâna adımını attığında, tablo beklediği gibi olmamıştı. Henüz içeriye girer girmez yine sinir katsayısını arttırabilecek bir büyücü tam karşısındaydı; Tristan. Hiç düşünmeden, doğruca büyücüye bakarak, suratında alaycı bir ifadeyi eksik etmeyerek araladı dudaklarını. “Sayın Tristan, Quidditch ile ilgilenmeye başlamış, öyle mi? Oysa ben senin bu konuda en yeteneksiz kişi olduğunu düşünüyordum, Ivanext.”

Konu: Geri: Bludger Tadında Bir Darbe. C.tesi Nis. 30, 2011 3:05 pm

Güzel bir gün doğumu ile hayat gözlerini güneşin şefkatli kollarına bırakmıştı kendini tüm sakinliğiyle. Nefes alış verişleri doğada sıcak bir meltem esintisi yaratırken, yapraklar ahenkle dans ediyorlardı. İnce, beyaz bulutlarının yolculuğu birbiri ardına devam ediyor, kuşlar yeniden geri dönüyordu bu sıcak topraklara. Hayatın bu denli güzel olması bazılarını mest ediyordu özellikle, doğa aşığı Tristan’ı. Mavi gözlerini bir sağa bir sola çevirerek beynine naklettiği görüntüleri ayrı ayrı süzüp, en güzel anları zihninde oluşturduğu özel alanda muhafaza ediyordu. Bazen kötü anılar da orada muhafaza edilse bile çoğu iyi ve mutluluk verici hatıralardı. Bu güzel manzarayı geride bırakmak için üzerinde oturduğu banktan, yavaş ve sakin bir şekilde kalkarak derin bir nefes aldı bu oksijeni bol olan yerde. Bugün dışarı çıkmasında tek bir amaç vardı; kendisine yeni quidditch malzemeleri almak. Eskileri oldukça yıpranmış ve yenileri daha geliştirilmişti. Bu nedenle yeni malzemeler almak Tristan için hem yararlı hem de eğlenceli olacaktı. Daha fazla vakit kaybetmeden öğle sıcağında Diagon Yolu’nun olduğu yere doğru ilerlemeye başladı.

Fazla uzak olmayan sokağa geldiğinde etrafında ellerinde uzunca listeler bulunan çocuklar ve ailelerin koşturmalarını gördüğünde bir zamanlar kendisinin de böyle heyecanla bir o dükkana bir şu dükkana girdiğini hatırladı. Asa seçimi, parşömenler, kitaplar, gerekli ıvır zıvırlar kolundaki çantayı doldurmuş, giderek ağırlaşarak taşınması zor bir yük haline gelmişti. Neyse ki tüm bunlar geride kalmış şimdi üçüncü sınıf olmuştu. Spora karşı ilgisinin artması kendisine yeni hobiler edindirmişti. Özellikle yeni süpürgeler ve vurucular için sopalar ilgisini fazlasıyla çekiyordu. Bugün de yeni bir süpürgenin geldiğini duymuş, hiç vakit kaybetmeden onu görmek için quidditch malzemeleri satan dükkanın yolunu tutmuştu.

Çok geçmeden süpürgelerin, qafflelerin, bludgerlerin ve diğer gerekli malzemelerin bulunduğu dükkanın önüne gelmiş ve sihirle düzene sokularak havada asılı kalan malzemeler eşliğinde ahşap kapıdan içeri girdi. Giriş yerinin yanında asılı olan zil, kapının müdahalesi ile ince bir tiz sesi çıkararak tüm dükkanda çınladı. Altın Snicht’lerin tavanda süzülüşleri, Tristan’ı selamlamış, hemen çevresini sarmışlardı. Yavaşça tezgaha doğru yöneldiğinde snitcler de genç büyücüye eşlik ediyordu. “Merhaba! Yeni eldiven çeş-” sözü yarım kalmıştı çünkü birden içeriye giren müşteriye çevrilmiş gözler, özellikle tezgahtaki bayan. İşinin gereği gelenleri tatlı bir selamlama ile karşılamalıydı. Mavi gözlerini kapıya çeviren genç büyücü gördüğü kişi karşısında dişleri birbirine kenetlendi çünkü gelen Tristan’ın hiç sevmediği biriydi; Javier Jagger. Göz teması kurar kurmaz, Javier’in iğrenç sesi kulaklarında çınladı, sağ elini yumruk haline getirdiği zaman. İşittiği sözlere karşı yarım bir gülümsemeyle karşılık vermek için gözlerini kısarak dudaklarını araladı. “Değerli Jagger! Nasıl oldu da ağabeysinin korumacı kanatlarının arasından çıkabilmiş, hayret doğrusu… Gerçi eminim sen fark etmesen de ağabeyciğin seni kontrol ediyordur, zavallı Javier!” dedi sinsi bir şekilde...

Konu: Geri: Bludger Tadında Bir Darbe. Paz Mayıs 15, 2011 1:06 pm

Sıradan bir günün, nasıl bu kadar sinir bozucu bir şekilde başladığına anlam veremiyordu genç büyücü. Evde yaşadıkları yetmemişti sanki, şimdi de okulda aylarca uğraşmak zorunda kalması bir anlam ifade etmiyormuş gibi Ivanext’i yine karşısında bulmuştu. Çocuğunun kendi üzerine yönelmiş bakışlarının ne kadar anlamsız ve sinir bozucu olduğunu düşünürken, yine bir ton saçmalığı da dinlemek zorunda kalıyordu. Git ve kendini bir at adama becert Ivanext! Yüzüne, Tristan için mümkün olduğunca mide bulandırıcı bir bakış yerleştirmeye çalışıyordu, başarabildiği ölçüde tabii; ki, böylesine yakışıklı birinin bunu gerçekleştirmesinin de çok zor olduğu inancını taşıyordu Jagger. Yüz hatlarından belli olan siniri, sabahtan beri kendini su yüzüne çıkardığı yetmiyormuş gibi, Tristan ile aynı ortamda bulunmaya devam ettikçe ve büyücünün sesini işittikçe artmaya devam ediyordu. Bu tartışmanın nereye gideceğini bilmiyordu, fakat her ne olursa olsun, sonunda gülerek karşısındakine bakan kişi kendisi olmalıydı.

“Eh, en azından beni kontrol eden biri var, Ivanext. Peki ya sen? Senin için endişelenen biri var mı?” Cümlesinin sonunu özenle vurgularken, ses tonu oldukça alaycı bir şekilde yankılanıyordu dükkânda. Vitrinde özenle diğerlerinden ayrı duran süpürgenin tam arkasında duran Ivanext’in bakışlarındaki öfkeyi fark ettiğinde, bir an için fazla ileri gitmiş olabileceğini düşünmüştü, ancak daha sonra okulda yaşadıkları bir sürü olayı aklına getirdiğinde, bu düşünce bir ışığın sönmesi gibi yok oldu. Aksine, bu kez daha da ileri gitme fikri, ona bir hayli iyi gelmeye başlamıştı. “Ah, pardon, seni düşünebilecek olan kişi seni terk etmişti, değil mi?” Bir kez daha sinir bozucu bir şekilde gülümserken, Tristan’a doğru bir adım attı. Bu, bir davet gibiydi, ya da bir meydan okuma.

Konu: Geri: Bludger Tadında Bir Darbe. Paz Mayıs 15, 2011 4:08 pm

Gözbebeklerini sabitlemiş bir şekilde karşısındaki duran kendisini bir şey zanneden fakat hiçbir şey olmayan, ağabeysine güvenerek yaptığı gereksiz davranışlarla sinir eden, Javier’e bakıyordu. Bu çocuğun psikolojik sorunları olmalıydı, geçmiş yıllarda aldığı aile şefkatinde bir şeyler eksik olmalıydı ki Javier’in böyle bir durumdaydı. Kapıdan içeri girdiğinde kendisini böyle bir manzarayla karşılaşacağını tahmin edemeyen genç büyücü, iki saniye önceki tüm neşesini bir anda kaybetmişti. Günün verdiği pozitif etkinin yerini negatif iyonlar alırken, çevresindeki snitchler tek tek dağılmaya, Tristan’ın üzerinden ayrılmaya başladılar. Kanat çırpışlarının sesleri kendisine huzur verse de artık damarlarında huzurdan eser kalmamıştı. İnci beyazlığındaki dişlerini sıkmaya başladığında gözlerini yeniden kısarak dile getirilen sözleri dinlemeye çalıştı.

Javier’in sözleri ok gibi zihnine saplandığı anda zehirlerini salmaya başlamıştı. Evet, Tristan için endişelenen bir annesi ne yazık ki olamamıştı çünkü, genç büyücü doğarken annesin ne yazık ki bu diyardan göçüp giderek ruhlar alemine geçmişti. Erken kaybının verdiği psikolojik etki Tristan’da çok büyük yaralar açmıştı ancak bunları kapamayı bir şekilde başarmıştı. Zihnini kaplayan bu acı tüm vücudunu sarmadan bir şeyler yapmalıydı aksi takdirde karşısında duran evcil hayvanın eline bir koz vermiş olacaktı. Gözkapaklarını kapatıp açtıktan sonra iğneli sözlerini yeniden sarf eden Javier’e sert bir bakış atan genç büyücü, sakin bir edayla konuşmaya başladı. “En azından benim bakıcıya ihtiyacım yok, Jagger! Bugün ağabeyin mamanı hazırlayıp, kokuşmuş donunu değiştirdi mi? Hala bunları kendi başına yapamaman ne kadar kötü! Senin durumuna acıyorum, Javier!” Başını sağa sola sallayarak sinsice gülümseye başladığında bir yana doğru bir adım attı. Arkasında duran süpürgeyi girer girmez fark etmesi, zihninde şimşekler çakmasını sağlamıştı çünkü zihninde dolaşan tilkiler tek bir noktaya odaklanmıştı. “Ne o Jagger, diyecek bir şeyin yok değil mi? Ufaklığın onuru mu zedelendi dersiniz?” diyerek süpürgeye biraz daha yaklaşmıştı. Zihninde kurduğu plan ile çok eğlenecekti ancak ilk önce karşısındakini bu oyun için uygun kıvama getirmeliydi…

Konu: Geri: Bludger Tadında Bir Darbe. Ptsi Haz. 06, 2011 3:29 pm

Bir Jagger’ın konu ve olay her ne olursa olsun bu kadar kışkırtıcı lafların altında kalması mümkün olamazdı. Ailenin tüm üyelerine göre Jagger soyadını taşımak öylesine önemliydi ki; daima en iyiler arasında Jagger’ların bulunması, üstün olması gerekiyordu. Çocukluğunu bütün bu düşünceler eşliğinde geçiren Javier’da, taşıdığı kanın özelliklerini belli ediyordu. Camdan yansıyan güneşin vurduğu yüzünde kontrol edemediği öfkesi artık çok daha belirgindi, sakinleşemiyordu veya sakinleşmek gibi bir düşünce aklına hiç gelmemişti. Her zaman sinir olduğu çok az sayıda konu vardı ve bunları iyi bilen Ivanext dersine iyi çalışmışa benziyordu. Ancak bilmediği çok önemli bir şey vardı; genç büyücü hiçbir zaman altta kalmayı, yenilmeyi kabullenmezdi.

İyice yaklaştığı Tristan’a doğru bir adım daha attı, artık kendinden daha uzun boylu olan büyücünün yüzünü kafasını hafifçe yukarıya kaldırdığında görebiliyordu ve yüz hatlarındaki siniri Ivanext’e çok daha net biçimde gösteriyordu. Bir an bir şey söyleyecek gibi oldu, dudaklarını araladı ancak hiçbir şey söylemedi. Karşısındaki büyücünün alaycı şekilde gülümsediğini gördüğünde, ne yaptığının bilincinde dahi olmayarak, kendini büyücünün üzerine attı. Çevreden yükselen sesleri işitiyordu, hiç birine kulak asmadı. Bu işin sonunda ne olacağına dair fikir yürütemiyordu, fakat içinde öfkeyle haykıran bir ses vardı adeta: Tristan ölecek.

Konu: Geri: Bludger Tadında Bir Darbe. Salı Haz. 07, 2011 3:11 pm

Sarf ettiği sözlerle birlikte Javier’de etkisini göstermeye başlamış olması Tristan’ı neşelendirmiş ve ortamı uygun kıvama getirmesinin verdiği şevkle sinsice gülümsemişti. Sözlerine karşılık alamayan genç büyücü zaferini tadını çıkarmaya başlayacakken kendisine doğru yaklaşan tıfıl bedene göz ucuyla bakmayla yetinmişti. Kendisinden kısa olan Javier, adeta ezilmeyi bekleyen bir sinek gibi olduğu yerde bekliyordu. Kendi ayaklarıyla ölüme gelmişti sanki. Çevredeki büyülü eşyalar ikisini etrafında çember oluşturmaya, bu çember de giderek genişlemeye başlamıştı. Snitchlerin kanat çırpışları, bludgerlerin o bilindik tınısı ve quaflerin garip duruşları çembere renk katıyordu. Süpürgeler sanki bir insan bedeni gibi dimdik durmuş, az sonra olacak kavgaya seyirci olarak katılacaklardı. Ortamın hareketlenmesiyle birlikte Tristan’ın karşısındaki büyücü de hareketlenmiş ve kendini ileriye doğru bırakmıştı. Refleksleri güçlü olan genç büyücü kendisine doğru gelen bedeni elleriyle sıkıca kavramış ve kafasını onun yüzünün tam orta noktasına indirmişti. Hemen ardından sağ yumruğu yanağına indiren genç büyücü, Javier’i bir paçavra parçası gibi geriye itmişti. Sersemleyen beden ayakta durmakta zorlanıyor gibiydi. “Boyundan büyük işlere kalkışma Jagger!” diyerek sinsice gülümsemiş; “Tıfıl!” demesiyle son noktayı koymuştu…

Konu: Geri: Bludger Tadında Bir Darbe. Salı Haz. 07, 2011 3:44 pm

Genç büyücü elbette Tristan’a göre çok daha cılız bir vücuda sahipti, bunu biliyordu. Fakat beynindeki bu bilgiye inat edercesine kendini Ivanext’in üzerine atmış olması çok anlamsızdı, anlamsızdan da öte; çok saçmaydı. Ve bir satranç oyununda çok kritik bir hata yapıp, bunun bedelini ödüyormuş gibi olayları izledi sadece. Önce suratına inen kafa darbesiyle biraz sersemledi, daha sonra yine suratına inen ve hafif bir ses çıkaran yumrukla bir anda yere serildi. Burnundan akmaya başlayan kanın sıcaklığını ve tadını dudaklarına hissederken, hâlâ ayakta duran ve otuz iki dişini özenle gösterir gibi sırıtmakta olan Tristan’a baktı. Dükkândaki diğer cadı ve büyücülerin bakışları da tamamen bu ikili üzerine yoğunlaşmış durumdaydı, işin en ilginç yönü ise her birinin sanki bir film izliyormuş gibi sessizce ve dikkatle yaşananları takip etmesiydi. Ancak oyuncular, izleyicilerin ne tepki verdiği ile hiç ilgilenmiyordu.

“Hey, ikiniz!” Dükkânın sahibi, ismini bilmediği ihtiyar bir adam, onlara sesleniyordu anlaşılan; umursamadı. Henüz yerden kalkabilmiş değildi, kavga konusunda başarısız olduğunu adeta gözler önüne seriyordu. Bir anda beyninde bir düşünce fırtınası oluşmaya başlamıştı, eğer bir kez daha Ivanext’in üzerine yürürse bu kez işi hiçte kolay olmayabilirdi. Tristan’ın arkasındaki süpürgenin hemen altında bulunan Bludger sopasına ilişti gözleri ve birkaç saniye boyunca o noktada sabit kaldı. Ivanext’in anlamaması için bakışlarını bu kez büyücü üzerine yönlendirdi ve ani bir hareketle ayağa kalktı, burnunda gerçekten büyük bir acı hissediyordu. “Henüz bir şey bitmedi, Ivanext.” Biraz önceki sahne, bir kere daha tekrarlanıyordu sanki. Fakat bu kez durum daha farklıydı; Tristan’ın üzerine fırlayan büyücü, hamlesinde başarılı olmuştu. Hızla havaya doğru yükselen yumruk biçimini almış sağ elini, çabuk bir hareketle Tristan’ın suratına indirdi. Çocuğun sersemlediği birkaç saniye içerisinde hemen arkada bulunan sopayı eline geçirdi, içgüdülerine güvenerek yaptığı bir hareketti bu; devamında ne yapacağı konusunda bir fikri yoktu. “Ufaklık korkmuşa benziyor, ha?” Tristan’ın üzerine doğru geldiğini fark ettiğinde, yine içgüdüsel olarak sopayı büyücünün doğruca suratına doğru indirdi. Ivanext bu kez dükkân zeminine sert bir düşüş yaşamıştı, dudaklarında kan vardı. Jagger, karşılaştığı bu manzaradan sonra kontrolünü tamamen yitirmişti artık; bilinçsizce vitrindeki süpürgeye uzandı ve koşarak dükkândan uzaklaşmaya başladı. Arkasında birbirine karışan bir çok ses işitiyordu, hiç biri önemli değildi. Biraz sonra, elinde bir başka süpürgeyle Ivanext çıktı karşısında; onu görünce hiç beklemeden süpürgeye atladı ve havalandı. “Yüksekten korkar mısın, Ivanext?”

Konu: Geri: Bludger Tadında Bir Darbe. Salı Haz. 07, 2011 5:22 pm

Yere serilen tıfıl bedene acınası bir ifadeyle bakmaya başlayan genç büyücü, yüzündeki sırıtış git gide genişliyor, inci beyazlığındaki dişleri parlak bir şekilde görünmeye başlıyordu. Burnundan boşalan kanlar dudaklarına süzülürken, Tristan olduğu yerde bekliyor, yattığı eser ile adeta gurur duyuyordu. Bu veletle uğraşması çok eğlenceli oluyordu çünkü her zaman(!) zarar gören zavallı Jagger oluyordu. Fakat bir konuda onu takdir etmek gerekirdi; hiçbir zaman pes etmiyor, hep karşılık verme çabasında bulunuyordu. Bu cesaret miydi yoksa aptallık mıydı; işte orası meçhuldü. Bu ikilem arasında gidip gelirken dükkandaki müşteriler olup biten karşısında heykel kesilmişlerdi sanki; hiçbir şey yapmadan bekliyorlardı. Gözlerini yerde yatan bedenden kısa bir süreliğine çekmiş, tezgahın ardında duran dükkan sahibine odaklanmıştı. Yaşlı bir büyücü olan sahip, dükkanında böyle şeylerin olmasını istemeyecek kadar ciddi, olacak şeyleri engellemek için de bir o kadar zeki görünüyordu. Bu kavgayı fazla uzatmak istemeyen Tristan, yavaş bir şekilde bakışlarını eski odak noktasına getirirken çevresindekileri de dikkatli bir şekilde süzmüştü.

Çok geçmeden dükkan sahibinden yükselen ses ile tüm dikkatini o yöne verdiği anda stratejik bir hata yaptığını anladı fakat bunu anlaması artık hiçbir şeyi ifade etmiyordu. Kızgın bir ses tonunun kulaklarında çınlamasıyla birlikte yüzünde hissettiği darbe ile irkilmişti. Bunu nasıl unutabilirdi? Javier, her koşulda bir şeyler yapabilme içgüdüsüne sahip biriydi ve ona asla sırtını dönüp ilerlememesini biliyordu çünkü sırtından bıçaklamayı seven biriydi genç Jagger. Hep hile hep düzenbazlık peşindeydi. Yüzüne aldığı darbeyle sağ elini yüzüne götürerek acı hissini bastırmaya çalışması sinir katsayılarını yükseltiyordu. Hızla ileriye doğru bodoslama bir şekilde ilerleyen Tristan, zihninde hiçbir plan yoktu sadece ona saldırmak ve yüzü tanınmayacak şekle girene kadar yumruklamak istiyordu. İşte yeni bir hata daha! Genç büyücü yüzündeki acıyla ilgilenirken, Javier nereden aldıysa elindeki sopayı rastgele sallamış ve Tristan’ın sol yanağına isabet etmişti. İkinci, ağır darbeyle dengesini yitiren beden yere çakılmış ve kısa bir şokun ardından dudağından süzülen sıcak kanı hissettiğinde yavaş bir şekilde silkinerek ayağa kalkmaya çalıştı. Kaçtığını farkına varan Javier’in bir an önce peşinden gitmeliydi; hızla yağa kalktı ve çevresine bakarak zihninde bir plan oluşturmaya başladı. Demek ki bu velet oyun istiyordu, o halde bu oyuna Tristan’da dahil olmalıydı. Hemen sağında bulunan sopalardan birini kapan genç beden, ikinci olarak sağlam bir süpürgeyi kapıvermişti vitrinin üzerinden. Arkasından gelen seslere kulak asmayan beden, hızla kapıya doğru koşarken önüne çıkan bir bludgeri başarılı bir şekilde yakalamış ve kendini dükkanın önünde bekleyen Javier’ın önünde bulmuştu.

“Demek oyun istiyorsun küçük velet! Dikkat et alışkın değilsindir yükseklere çünkü hep yerlerde sürünüyorsun!” diyerek sopayı sağ eline ve yaramaz topu da koltuk altına sıkıştırmasıyla sol elini süpürgeye oturtturmuş ve hızla yükselmeye başlamıştı. “Javier, son nefesini verirken son göreceğin yüz benimkisi olacak!” Diagon yolunda uçan iki büyücü, ortalığı birbirine katmaya geliyordu. Süpürge kontrolünde oldukça başarılı olan Tristan, havada süzülürken sanki yerde yürüyormuş gibi kendinden emin, dengeli ve seri şekilde ilerliyordu. Yoldaki kalabalığın içine girdiğinde zikzaklar çizerek kimseye çarpmamaya özen gösteriyor olsa da arada ufak yıkılmalar da olmuyor değildi. Elinde kitaplarla ilerleyen küçük bir cadı, birden Tristan’ın önüne çıkmasıyla korkmuş ve kitapları havaya fırlatmıştı. Neyse ki kimseye bir şey olmamıştı. Başını kısa bir süre için geriye çevirdiğinde hızlıca “Özür dilerim, genç bayan!” demiş ve kıkırdayarak yeniden ileriye doğru baktığında gözleri fal taşı gibi açılmıştı çünkü önüne şekerci dükkanının küçük arabası çıkmıştı. Tek geçiş noktası arabanın ortasına bulunan gedikten geçmekti. Hızla bedenini süpürgeye yaslayan beden, süpürgeyle bir bütün olarak o gedikten sorunsuz bir şekilde geçmeyi başarmıştı. Bu geçişten sonra gökyüzüne doğru yükselmeye başlayan Tristan, önündeki Javier’ı gördüğünde hızla haykırmıştı “Javieeer!”. Süpürge üzerinde dengesini sağlayan beden, sağ kolunun altında duran topu sağ eline geçirmiş ve ileriye doğru hafifçe bırakmıştı. Hemen ardından sopasıyla okkalı bir vuruş gerçekleştiren Tristan, kendisinden önde olan Javier’e yöneltmişti yaramaz topu….

Konu: Geri: Bludger Tadında Bir Darbe. Çarş. Haz. 08, 2011 10:31 am

Diagon Yolu son zamanlarda böyle bir kargaşaya tanık olmamıştı kuşkusuz. Sadece alışveriş için uğranılan bu mekânda, havada iki süpürgenin bulunması, hiçte sıradan bir olay olmamalıydı. Kalabalığın şaşkınlıkla karşıladığı bu durum, göründüğü kadarıyla süpürgelerine sıkıca tutunmuş iki büyücü tarafından önemsenmiyordu. Birbirlerine öylesine nefret dolu bakıyorlardı ki; sanki birazdan ikisinden biri, bir cinayet işleyecekmiş gibiydi. İnsanların bağırışları sokağa gittikçe yayılmaya başlamıştı, öyle ki, neler olup bittiğini merak eden dükkân sahipleri birer birer, kafalarını kapılardan dışarıya uzatıyordu. Bir gösteri varmış gibiydi; Jagger ve Ivanext, insanları eğlendirmek için Diagon Yolu’na uğrayan ve anlaşıldığı kadarıyla bu işte başarılı olan bir ikili gibiydi. Kimse yaşananların bir şov olmadığını anlamıyormuş gibiydi.

Jagger sağ eliyle sımsıkı bir şekilde sopayı tutarken, sol eliyle de süpürgenin uç kısmına doğru eğilmiş, kalabalıkta birilerine çarpmamak için gökyüzüne doğru yavaşça yükseliyordu. Güne başladığında biri gelip, bu olayları yaşayacağını anlatsaydı, büyücü ona deli gözüyle bakabilirdi. Ancak şimdi çok anlamsız bir kargaşanın içerisindeydi, olaylar nasıl bu noktaya kadar gelmişti? Anlam veremiyordu ancak buna rağmen pes etmek gibi bir niyeti de yoktu. Peşinde olduğunu bildiği Ivanext’in öfkeli sesini işitiyordu. Kafasını hafifçe arkaya doğru çevirdi, büyücü hızla kendisini kovalamaktaydı. Bir kez olsun yenilmeyi kabullen Ivanext! Uçuş konusunda genç dostunun(!) kendisinden iyi olduğunu düşünmüyordu; bu yüzden onu mümkün olduğunda zorlayacaktı. Ani bir inişle kalabalığın arasına doğru hareketlendi, az önce ilginç yüz ifadeleriyle onları izleyen cadı ve büyücüler, bu kez bağırışlar eşliğinde kaçışmaya başlamıştı. Neredeyse yere çakılacak gibi olduğunda, çok ani bir şekilde süpürgesinin uç kısmını havaya doğru kaldırdı ve zemine temas etmek üzereyken yeniden havalandı. Ivanext’in bu hamleyi başaramayacağını düşünüyordu; bir bakıma da öyle olmuştu, Tristan’ın birinden özür dilediğini duyuyordu. Dönüp, bu komik manzarayı izlemeye niyetlendi; fakat kafasını çevirdiği anda suratına sert bir darbe aldı. Anlaşılan Tristan, dükkânda yaşanılanlardan iyi bir ders çıkarmış olacaktı ki, bir Bludger’ı da yanına almayı ihmal etmemişti. Acımasız Bludger’ın sert darbesiyle süpürgesindeki hakimiyeti kaybetmeye başlamıştı, başı inanılmaz derecede dönmeye başlamıştı; çevrede ne olduğu sezemiyordu. Süpürgeyle kendine yaklaşan bir bedeni ve yüksek bir sesi fark edebildi, elbette bu isim Tristan olmalıydı. Sağ elinde tuttuğu sopayı bulanık gördüğü bedene doğru savurdu, sert bir ses işitti. Tahmin edebildiği kadarıyla, Ivanext’e bir kez daha vurmayı başarmıştı.

Konu: Geri: Bludger Tadında Bir Darbe. Paz Haz. 12, 2011 3:48 pm

Sağlam bir vuruş gerçekleştirmiş olan tecrübeli quiddicth oyuncusu, yaramaz topu hedefine mükemmel bir ustalıkla göndermişti. Yüzündeki sinsi gülümseme ile az sonra yaşanacak görüntüyü şimdiden zihninde canlandırabiliyordu. Yaramaz top hızla ilerlerken, gökyüzüne doğru yükselişe geçmiş olan beden, bulutların yüzünü okşayan yumuşak dokunuşlarını hissettiğinde, ani bir dalışa geçerek hızla Javier’in olduğu yere doğru ilerliyordu. Kendisine bakmayı sürdüren öndeki büyücü az sonra büyük bir sürpriz ile karşılaşacaktı; bludger. Ve işte tam isabet! Hızla topun darbesine maruz kalan beden savrulamaya ve süpürgenin kontrolünü kaybetmeye başlamıştı. Şimdi sırada son vuruş kalmıştı. Hızla ilerleyen Tristan, sol elinde tuttuğu sopayı havaya kaldırmış ve vücudunu yeniden süpürgeye paralel haline getirmişti. “Javier, en sevdiğin öpücük geliyor, sopanın tadına bak!” diyerek sopayı ileri yöneltmişti. Hala savrulmaya devam eden büyücüye sağlam bir vuruş geçirmek hiç de kolay olmayacaktı. Çünkü sabit olmayan süpürge bir sağa bir sola yöneliyordu. Gözlerini kısan genç büyücü olasılıkları zihninde hesapladıktan sonra doğu yakasından yaklaşmayı seçerek hızlandı. Hesaplaması doğru gidiyordu ta ki sopayı indirmeye iki santim kala. Ani bir savrulma ile süpürgenin yönü değişmiş ve Javier’in elindeki sopa Tristan’ın tam kafasına isabet etmişti. Süpürgeye paralel olması tek yaptığı hataydı. Beyninde şimşekler çakmasıyla kontrolünü yitiren genç büyücü Javier gibi savrulmaya başlamıştı. Gözlerini açamaması hangi yöne gittiğini görmesini engelliyordu. Hissettiği şey saçlarının yukarı doğru kalkmasıydı; çünkü çakılmak üzereydi…

Konu: Geri: Bludger Tadında Bir Darbe. Ptsi Haz. 13, 2011 9:42 am

Yaşananlardan dolayı bir hayli yorgun düşen genç büyücü, çevresini hâlâ net olarak göremiyordu. Gözlerinin önüne bir sis perdesi inmişe benziyordu; her şey ve herkes çok bulanıktı, ayırt edemiyordu. Bir yerlere çarpmama gayreti içerisinde -ki bu artık tamamen şansına bağlı olacaktı- süpürgesini düz tutmaya, sağa veya sol tarafa hareket etmemeye çalışıyordu. Bunun yanında Ivanext’in inatla bir şeyler söylediğini duyuyordu, ancak artık hiçbiri önemli değildi. Sanki tüm bu olaylar yetmiyormuş gibi bir de süpürgesinin kontrolünü kaybetmeye başlamıştı; istediği yöne doğru hareket edemiyordu. Süpürge, bir büyü uygulanıyormuş gibi hızla yukarı, aşağı hareket ediyor, büyücü üzerinden atmaya çalışmak için büyük bir çaba sarf ediyormuş gibiydi. Jagger buna ne kadar dayanabileceği hakkında bir fikir sahibi değildi, zaten işler iyice kontrolden çıkmış durumdaydı. Tristan’ın suratına indirdiği son darbenin de başarılı olduğunu sezmişti, büyücüden artık hiçbir ses gelmiyordu. Tam artık rahatlayabileceğini düşünmeye başlamışken, süpürgenin bir anda ters döndüğünü hissetti. Artık süpürgenin üzerinde değildi, iki eliyle sıkıca tutunmuş, aşağıya düşmemek için büyük bir uğraş veriyordu. Kalabalıktan büyük bir ’Oooo’ sesi yükseliyordu, insanların verdikleri tepkiye anlam veremiyordu. Hiçbir cadı veya büyücünün aklına yardım etmek gibi bir düşünce gelmiyor muydu? Anlaşılan herkes yaşananları izlemeyi tercih ediyordu. Jagger ise daha fazla dayanamayacağını düşünmeye başlamıştı, işin en kötü yanı ellerinin hafifçe süpürgeden kaymaya başlamasıydı. Ve sonunda elleri süpürgeyi bıraktı, büyük bir hızla ve şiddetli bir rüzgârla düşmeye başlamıştı…